اولین لوله کر را کدام کشور ساخت؟

اولین لوله کر را کدام کشور ساخت؟

لوله کر مقوایی (Fiber Reinforced Polymer Pipe) یا همان لوله FRP یک نوع لوله است که از مقوا های الیافی مثل: الیاف شیشه ای، الیاف کربنی یا الیاف آرامید تشکیل می شود. این لوله‌ ها در عملکرد ها و کاربرد های مختلفی مورد استفاده قرار می‌ گیرند. لوله ‌های کر مقوایی معمولاً از مواد پلیمری ساخته می ‌شوند که به وسیلهٔ مقوا های الیافی تقویت می گردند.

 مزیت اصلی این نوع لوله در مقایسه با لوله ‌های فلزی، وزن سبک آن است. به عنوان مثال: لوله ‌های FRP حدود ۷۵٪ سبک ‌تر از لوله های فولادی معمولی بوده و هم چنین دارای مقاومت بالا در برابر خوردگی و زنگ زدگی دارند. من قصد داریم در این مقاله، به بررسی  اولین کشور تولید کننده لوله کر بپردازم.

آشنایی با تاریخچه ی لوله کر

• قرن ۱۹:

در اوایل قرن ۱۹ لوله‌ های فلزی مانند: لوله‌ های فولادی برای انتقال آب و سایر سیالات استفاده می ‌شدند. اما این لوله‌ ها معمولاً سنگین بودند و به خاطر خوردگی و زنگ زدگی قابلیت زنده مانی طولانی مدت را نداشتند.

• دهه ۱۹۴۰:

در این دوره توسعه لوله کر مقوایی آغاز شد. در دهه ۱۹۴۰ کمپانی Owens Corning در آمریکا از مواد مقوایی مانند: الیاف شیشه و رزین پلیمری در تولید لوله‌ های کر مقوایی استفاده کرد. این لوله‌ ها با وزن سبک، مقاومت بالا و استقامت بالا در برابر خوردگی و فشار، جایگزین مناسبی برای لوله‌ های فلزی شدند.

• دهه ۱۹۵۰:

در دهه ۱۹۵۰، تکنولوژی لوله کر مقوایی بهبود یافت و استفاده از مواد مقوایی مثل: الیاف کربنی و ژئو تکستایل در تولید لوله ‌ها معمول گردید. این تغییرات سبب بالا رفتن مقاومت و انعطاف پذیری در لوله ها شد.

• دهه ۱۹۶۰:

در این دهه، لوله کر مقوایی به عنوان راهکار مناسبی برای انتقال سیالات در صنعت نفت و گاز شناخته شد. این لوله‌ ها به دلیل مقاومت بالا در برابر فشار، خورده شدن و تاثیرات محیطی، جایگزینی مناسب برای لوله های فولادی و بتنی در این صنعت‌ ها شناخته شدند.

• دهه ۱۹۷۰ و بعد:

از دهه ۱۹۷۰ به بعد، تکنولوژی لوله مقوایی در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گرفت. از جمله کاربرد های این لوله‌ ها می ‌توان به منتقل کردن سیالاتی مثل: نفت و گاز، آب و فاضلاب، ساختمان ‌سازی، حمل و نقل و صنایع شیمیایی اشاره نمود.

هم چنین، در این دوره تکنولوژی لولهمقوایی در طول سال ها بهبود یافت و مواد مقوایی پیشرفته تری مانند: الیاف کربنی، الیاف آرامید و رزین‌ های پلیمری پیشرفته برای تولید لوله های کر مقوایی استفاده می ‌شد و این توسعه ها سبب افزایش مقاومت، انعطاف ‌پذیری و عمر مفید لوله های کر مقوایی شده است.

تفاوت  لوله کر مقوایی با لوله های فلزی سنتی در چیست؟

لوله مقوایی و لوله های فلزی هر دو نوعی از لوله های استفاده شده در صنایع مختلف هستند، اما دارای ویژگی ‌ها و مزایا و معایب متفاوتی هستند. در زیر، مقایسه‌ ای بین این دو نوع لوله به شما عزیزان ارائه می ‌دهم:

مزایای لوله کر مقوایی:

1. ۱. وزن سبک: لوله های کر مقوایی به طور کلی سبک تر از لوله های فلزی هستند. این ویژگی باعث سهولت در حمل و نقل، نصب و نگه داری از آن ها می ‌شود.
2. مقاومت بالا در برابر خوردگی: این لوله های مقوایی دارای استقامت بالایی در برابر خوردگی و زنگ زدگی هستند. این ویژگی به طور خاص در محیط‌ های خورنده مانند: صنعت نفت و گاز بسیار ارزشمند است.
3. ۳. انعطاف پذیری: لوله‌ های کر مقوایی انعطاف پذیری بالایی دارند و قابلیت منعطف شدن در شکل ‌دهی و انعطاف پذیری در برابر شوک‌ ها و ارتعاشات را دارا هستند.
4. عایق حرارتی و الکتریکی: این لوله ها عایق حرارتی و الکتریکی بوده و در برابر انتقال حرارت و جریان الکتریکی قادرند از خود مقاومت نشان دهند.
5. طول عمر طولانی: با توجه به مقاومت بالا در برابر خوردگی و زنگ زدگی، لوله های کر مقوایی معمولاً نیمه عمر طولانی تری نسبت به لوله‌ های فلزی دارند و دیر تر فرسوده می شوند.

حال که با مزیت های گفته شده در مورد این لوله ها آشنا شدید، بد نیست که در مورد معایب آن ها نیز اطلاعاتی داشته باشید.

معایب لوله کر مقوایی

هزینه بالا: تولید و نصب لوله‌ های کر مقوایی هزینه بر است و امکان دارد در مقایسه با لوله های فلزی گزاف به نظر برسند.

مقاومت مکانیکی محدود: در برخی موارد لوله های کر مقوایی نسبت به ضربه و فشار مکانیکی حساس ‌تر هستند و ممکن است نیازمند توجه و مراقبت ویژه ای در مقایسه با لوله های فلزی باشند.

حساسیت به نور خورشید: لوله های کر مقوایی حساسیت بیشتری نسبت به نور خورشید دارند و ممکن است در صورت تعرض به نور مستقیم خورشید تغییر شکل پیدا کنند یا کاهش مقاومت از خود نشان دهند.

معرفی مزایا و معایب لوله های فلزی

لوله های فلزی نیز دارای مزایا و معایب خود هستند. برخی از مزایای آن ها شامل: مقاومت در برابر فشار، حرارت و ضربه، قابلیت اتصال و جوشکاری آسان، مقاومت بالا در مقابل نفوذ آب و حریق، پایداری در برابر تغییرات زیست محیطی و طول عمر طولانی. هم چنین، لوله های فلزی در برخی برنامه ‌های خاص مانند: انتقال گاز و نفت، سیستم‌ های آب و فاضلاب و صنایع ساختمانی استفاده می‌ شوند.

معایب لوله های فلزی شامل: وزن بالا، آسیب ‌پذیری بیشتر در برابر خوردگی و زنگ زدگی، هزینه قابل توجه در نصب و نگه داری، انتقال حرارت و صدا، و داشتن محدودیت‌ هایی در انعطاف‌ پذیری و شکل ‌پذیری می‌ باشد.

نتیجه گیری

من در این مقاله به طور خلاصه، به تاریخچه ی لوله کر و کشور سازنده آن و هم چنین مزایا و معایب آن و تفاوتی که با لوله های فلزی سنتی دارد، پرداختم. به طور کلی، انتخاب بین لوله کر مقوایی و لوله های فلزی بستگی به نیاز ها و محدودیت‌ های مشخصه هر پروژه دارد. عواملی مانند: محیط کار، نوع مایع یا گازی که قرار است درون لوله جابجا گردد، هزینه، راندمان، عمر مفید، نیاز به انعطاف و دیگر عوامل باید در نظر گرفته شوند، تا بهترین انتخاب را برای هر پروژه انجام دهید.